τροχιές

Με την πράξη να ανακαλύπτουμε αλήθειες και πάλι με την πράξη να τις ελέγχουμε και να τις αναπτύσσουμε.../Πράξη, γνώση και ύστερα πάλι πράξη˙ η μορφή αυτή της κυκλικής επανάληψης είναι ατελεύτητη.

Μάο ΤσεΤουνγκ


Το συμβάν δεν είναι ο Άλλος του Λόγου αλλά ο 'Αλλος της φιλοσοφίας, όπως ορίζεται σύμφωνα με την πλατύτερη έννοια της πολύπλοκης δομής του, αντί να ορίζεται μόνο με όρους ''παρουσίας".

Francois Laruelle




Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΟΥ


To Κάλεσμα του Ματθαίου, πίνακας του Καραβάτζο





Το Μεσσιανικό είναι:

1 αρχή. Η δομή του Απ-Όντος

Το Μεσσιανικό είναι η δομή του Απ-Όντος, η χωρικότητα του δεν υπάρχει ούτε στο Μεταφυσικό, ούτε στον κόσμο-φαινόμενο, και δεν υπάρχει σημαίνει δεν υπάρχει σε αυτό το συγκεκριμένο ΄΄εκεί΄΄ που αποτελεί ο ήδη-κόσμος, ο οποίος ταυτίζει θανάσιμα το Υπάρχον με την παρουσία στην χωρικότητα που συνιστά ο ίδιος ως φαινόμενο ή μάλλον ως Αρχι-φαινόμενο. Όμως το Μεσσιανικό δεν είναι φαινόμενο, που σημαίνει ότι αποδίδει τον εαυτό του στο χωροχρόνο της ρήξης, του χάσματος με τον ήδη-κόσμο.

Θα λέγαμε για αυτό πως , το Μεσσιανικό είναι η απούσα αλήθεια που εμφανίζεται βίαια και υπό τον όρο ότι εξαφανίζει την παρουσία του ήδη-κόσμου. Για το λόγο αυτό το Μεσσιανικό είναι επέκεινα της φιλοσοφίας και για αυτό η φιλοσοφία προσπαθεί να το κατατάξει στο χώρο της θεολογίας(παρακλάδι της)ώστε να το ταυτίσει με το Υπερφυσικό. Όμως ο τρόμος της φιλοσοφίας προς το Μεσσιανικό παραμένε, ακριβώς γιατί αυτό που επέρχεται Μεσσιανικά είναι πάντα το Πραγματικό, το Ένα δίχως Είναι.

Ο χρόνος που απομένει μέχρι το Μεσσιανικό είναι ο μόνος χρόνος που σχετίζεται με την αλήθεια και τον Άνθρωπο. Το ΄΄απομένει΄΄ δεν δείχνει μία μέτρηση προς την προκαθορισμένη στιγμή εμφάνισης, γιατί τέτοια δεν υπάρχει για κανένα Συμβάν, Το ΄΄απομένειν΄΄ γίνεται ιδιότητα του χρόνου που ανατρέπει το γραμμικό-φαινομενολογικό του υπόβαθρο. Ο χρόνος τίθεται ενώπιον του πάντα ενδεχόμενου αφανισμού του.

Είναι σε μία αέναη προσμονή του τέλους του, ΄΄απομένει΄΄ όμως, κατοικεί ακόμα στον ήδη-κόσμο. Δεν κατοικεί παρόλα αυτά σαν ένα οποιοδήποτε αντικείμενο, ο χρόνος δεν υπάρχει απλά μαζί με τον χώρο ώστε να προσφέρει τις συντεταγμένες των Όντων. Ο χρόνος αν και είναι εντός του ήδη-κόσμου , αν και γραμμικός, αν και χρόνος των συσσωρευμένων φαινομένων, είναι ο πρώτος τόπος του ήδη-κόσμου που δέχεται το καταστροφικό Συμβάν του Μεσσιανικού.

Το Μεσσιανικό έρχεται και μας λέει: ''Δεν υπάρχει Μεσσίας γιατί υπάρχει ως συμβάν΄΄. Τι εγκαθιστά τότε το Μεσσιανικό με τον ερχομό του; Αυτό που παραμένει είναι ο Άνθρωπος-Άλλος. Άλλος σημαίνει Ξένος προς την ήδη-κόσμο, αυτός συγκροτείται απο το Μεσσιανικό. Η πράξη του δεν μπορεί να αφορά παρά την εκ του μηδενός Ίδρυση της Πολιτείας του Άλλου. Ο Άνθρωπος δεν είναι επερωτήσιμος, δεν είναι οντολογικός, επειδή δεν είναι ο ΄΄Άνθρωπος΄΄ που έχει η φιλοσοφία στα λεξικά της. Ένας Άνθρωπος οντολογικά αδιάφορος σε ανθρωπισμό και αντι-ανθρωπισμό, ο θεωρητικός Ξένος για το Είναι και για τον ήδη-κόσμο, ο εχθρός της φιλοσοφικής απόφασης. Αυτός ο Άνθρωπος είναι η δομή του Μεσσιανικού, είναι η δομή του Απ-Όντος, η εξέγερση του.


Το Μεσσιανικό είναι:

2 αρχή. Το ποίημα της καταστροφής

Το βέλος που έρχεται απο το πουθενά,παγωμένα ερείπια που δεν σας αγγίζει Ιερεμίας, δεν φτερουγίζει το κάλεσμα, δεν βλέπει κανείς το νυχτερινό πλοίο στο λιμάνι του χρόνου. Ο ερχόμενος δεν έχει όνομα, δεν έχει φυλή, δεν έχει ενικό ή πληθυντικό αριθμό, δεν έρχεται για να φύγει...

Στο χρόνο που απομένει, ποιά καταστροφή θα προαναγγείλει την καταστροφή;Ας μάθουμε τώρα γιατί τότε ούτε ο χρόνος θα υπάρχει στα αλήθεια. Ο σεισμός θα ανοίξει στα δύο τον κόσμο για να έρθει ο Άλλος κόσμος, πύρινα λάβαρα θα σηκώσει η σιωπή της προσμονής και απο το όρος των Αοράτων, θα ακουστεί η μουσική που θα ανοίξει την τελετή του πολέμου.

Καταστρέφω σημαίνει ανοίγω χώρο στην εγκατάσταση του Άλλου, ζωγραφίζω την εικόνα του Άλλου, καταστρέφω σημαίνει προσφέρω την αλήθεια που θα υπάρξει..

Το τραγικό ποίημα της εξαφάνισης σου, ο διάλογος των σκιών των νεκρών ζώων,
στις εκβολές του αναρίθμητου τέρατος, λάφυρα δίνει ο λυγμός των ουρανών..στην καταιγίδα θα βαφτιστεί η σύναξη των ονείρων.

Το μάτι που κοιτάς δεν είναι ο ήλιος, ούτε η όραση κάποιου θεού, δεν είναι το χάος, ούτε η όραση κάποιου θνητού...το μάτι που κοιτάς σε κοιτάζει απ΄τα έγκατα της θυσιασμένης γης, κρούει τη θύρα του μέλλοντος ο μεταμφιεσμένος σε Άνθρωπο ποταμός.

Δεν είμαι το πέρασμα του νυχτερινού στρατού,δεν είμαι το υπόγειο της αποκάλυψης που κρύβεις, δεν είμαι ο ναός που θα ακουστεί ο θρήνος του σκύλου,
δεν είμαι το όρος που θες να αγναντεύεις τον κόσμο απο κει πάνω, δεν είμαι η σιωπή που μουρμουρίζουν τα φαντάσματα, δεν είμαι το τέλος
είμαι η αρχή γιατί δεν είμαι...επέρχομαι

Το Μεσσιανικό είναι:

3 αρχή. Η μίμηση του Απείρου

Το Μεσσιανικό είναι μίμηση όχι απομίμηση του Απείρου. Όπως το Άπειρο δεν είναι αντικείμενο σύμμετρο προς τη σκέψη που το σκέφτεται, έτσι κ το Μεσσιανικό είναι άσκεφτο και προκαλεί χάος στη φιλοσοφία που προσπαθεί να το κατηγοριοποιήσει. Μίμηση του Απείρου, δηλαδή υπάρχει ως το μη-αριθμήσιμο που όμως επιβάλλει την αρίθμηση του,ανεξάντλητο Συμβάν ως προς τις συνέπειες που επιφέρει στην τάξη του ήδη-κόσμου, στον κόσμο-φαινόμενο.

Το Μεσσιανικό δεν μπορεί να αποδοθεί σε κανένα πεδίο του ήδη-κόσμου(ιστορία-φιλοσοφία-τέχνη-πολιτική) και για αυτό δεν είναι μόνο ιστορικό ή μόνο φιλοσοφικό ή μόνο καλλιτεχνικό ή μόνο πολιτικό ( παρόλο που στο πολιτικό πεδίο συγκεντρώνει τις απειλητικότερες εμφανίσεις του για τον ήδη-κόσμο). Είναι η βεβήλωση αυτών των πεδίων απο τη σκοπιά του να αποκαλυφθεί το Ένα που αυτά τα πεδία αποκρύπτουν απο τον Άνθρωπο μέσω της πολλαπλότητας τους. Το Άπειρο υπάρχει εντός του Μεσσιανικού γιατί το τελευταίο αποτελεί μίμηση του, παράγει κόσμους και την ίδια στιγμή συνιστά ένα Απροσπέλαστο για την φιλοσοφία.


Το Μεσσιανικό είναι:

4 αρχή. Η βεβήλωση

Κάθε βεβήλωση του ήδη-κόσμου, βεβήλωση της πολλαπλότητας της τάξης, βεβήλωση της φαινομενολογίας, βεβήλωση της θεωρίας-κόσμος αλλά και της ψευτοπράξης του ήδη-κόσμου, είναι η πράξη του Μεσσιανικου΄. Η βεβήλωση εδώ αποδίδεται όπως την περιγράφει η φράση του Κάρλ Μάρξ ΄΄ Καθε τι ιερό βεβηλώνεται , αυτός είναι ο νόμος της Ιστορίας΄΄. Ο ήδη-κόσμος είναι ένα ιερό, χωρικότητα των αντικειμένων-ανθρώπων, των ανθρώπων που βίαια γίνονται αντικείμενα. Όλες οι τελετές των θεσμών επιχειρούν να ενισχύσουν το τετελεσμένο πως αυτός ο κόσμος είναι ιερός γιατί κόσμος σημαίνει ακριβώς αυτόν τον ήδη-κόσμο. Ο νόμος της Ιστορίας είναι η βεβήλωση, η βεβήλωση του ιερού που ,ακριβώς επειδή υπάρχει πάνω στην ιστορία και το νόμο, ως ιερό αξίζει βεβήλωσης. Νόμος εδώ πάει να πει δικαιοσύνη, την δικαιοσύνη της Ιστορίας να αποσχιστεί απο τον ήδη-κόσμο μέσω μίας βεβήλωσης και απο Ιστορία να γίνει ο Χρόνος-που απομένει.

Οι βεβηλώσεις του ήδη-κόσμου δεν εκφράζονται απο την απομίμηση του Μεσσιανικού που γέννησε με το όνομα Μεσσιανισμός η φιλοσοφία. Η κλωνοποίηση μίας φιλοσοφικής λογικής για το Συμβάν και το Πραγματικό, μέσω του Μεσσιανισμού επικεντρώθηκε στην θρησκευτική ερμηνεία και φυλάκιση του Μεσσιανικού μέσα στις έννοιες Υποκείμενο,Χριστός, Άτομο. Δεν είναι τυχαίο πως η καπιταλιστική θρησκεία επιβληθηκε χρησιμοποιώντας την θεολογική-εκκλησιαστική φιλοσοφία του Χριστιανισμού αλλά και την οντοθεολογία της φιλοσοφίας ώστε να παρουσιάσει το Απόλυτο Υποκείμενο, τον Απόλυτο Χριστό, το Άτομο , αρχής γενομένης με την περίφημη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη στη Γαλλική Επανάσταση. Αυτό το μίγμα ατόμου και ανθρώπου , που ουσιαστικά καταλήγει στο Υποκείμενο-Άτομο, ιδρυτή της αγοράς και της ελευθερίας της είναι το ακραίο επίτευγμα του Μεσσιανισμού που σκοτώνει το Μεσσιανικό.

Οι βεβηλώσεις του ήδη-κόσμου, δεν είναι το Μεσσιανικό ως τέτοιο, ως τελική επικράτηση, αλλά οι εκδηλώσεις του, είναι οι ομολογίες του Μεσσιανικού ότι είναι ο Άγγελος της καταστροφής.


Το Μεσσιανικό είναι:

5 αρχή.Η πρόσκληση για Ίδρυση

Η Ίδρυση , αυτό είναι το μετά-Μεσσιανικό Συμβάν. Ο Άνθρωπος-Άλλος, αυτός που δεν θα θρηνήσει στα ερείπια του παλιού κόσμου, είναι ο Ιδρυτής. Ιδρυτής της Πολιτείας, της Κοινότητας του Ενός, του Πραγματικού. Ιδρυτής μιας χωρικότητας και χρονικότητας της αλήθειας, της Ιδέας του Ενός στην πράξη. Το Μεσσιανικό είναι η καταστροφή που αναζητά την Ίδρυση, Και εδώ στο ΄΄Ίδρυση΄΄ κυοφορούνται τα στοιχεία του νέου, του θεμελίου, της έγερσης, του αντικρύσματος του Ενός ως ορίζοντα της Ίδρυσης.

Στην Ίδρυση, το Μεσσιανικό έχει πάψει να είναι το Συμβάν-Τρόμος, έχει πάψει να είναι η Νύχτα, έχει πάψει να είναι η βεβήλωση. Το Μεσσιανικό μας διδάσκει πως απο το Δύο γυρίζουμε στο Ένα μέσω της σύγκρουσης των Δύο και της επικράτησης του Ενός...όμως το Μεσσιανικό είναι η επικράτηση δεν είναι η επικράτεια του Ενός, που είναι έτοιμη να υποδεχτεί την Κοινότητα-που απομένει.

σ.

Βοηθητική βιβλιογραφία:

1.The time that remains: a commentary on the letter to the Romans, Agamben Giorgio
2.Saint Paul: The Foundation of Universalism, Badiou Alain
3.The Monstrosity of Christ, Zizek S,-Milbanl.J
4. Future Christ: A Lesson in Heresy, Laruelle F.

4 σχόλια:

  1. Σοκ και δέος...Σκέφτομαι να το αναρτήσω με απαγόρευση σχολίων για καμμια βδομάδα. Και πρώτα θα απαγορεύσω σχόλια στον εαυτό μου για το ίδιο χρονικό διάστημα και θα ανοίξω το στόμα μου αφού το διαβάσω πρώτα πολλές φορές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εκανα μια πρώτη ανάγνωση του κειμένου...αφού πρώτα διάβασα τα Σημεία για τη Νιτσεϊκή Θέληση για Δύναμη.
    ...κι όμως... αυτό το κείμενο, έπρεπε να είχε υπογραφή...Φρ.Νίτσε, Διόνυσος ο Εσταυρωμένος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ξέχασα να πω ότι αυτό ήταν η πρώτη μου απάντηση στο παραπάνω: http://throughtheloophole.blogspot.com/2010/01/63.html
    Με μεγάλη εκτίμηση,

    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλε Σ., αναρτήθηκε και αυτό το κείμενο, με μια σχετικά εκτεταμένη βιβλιογραφική εισαγωγή που έχει σαν σκοπό να βοηθήσει τους αναγνώστες να καταλάβουν καλύτερα "από που έρχεσαι", για να το πω με έναν αγγλισμό. Υπάρχει επίσης και μια πρόσκληση σε σένα που αμέλησα να σου κάνω στην επικοινωνία μας. Αν θέλεις το cfp για το οποίο κάνω λόγο, στείλε μου ένα email να σου το στείλω. Ελπίζω η φτωχή εισαγωγή μου να σε ικανοποιεί για αρχή και να ανταποδίδει την οφειλή μου για αυτό το εξαίσιο κείμενο που νομίζω ανεβάζει το συνολικό Ντοσιέ για την Θρησκεία και την πολιτική σημαντικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή