τροχιές

Με την πράξη να ανακαλύπτουμε αλήθειες και πάλι με την πράξη να τις ελέγχουμε και να τις αναπτύσσουμε.../Πράξη, γνώση και ύστερα πάλι πράξη˙ η μορφή αυτή της κυκλικής επανάληψης είναι ατελεύτητη.

Μάο ΤσεΤουνγκ


Το συμβάν δεν είναι ο Άλλος του Λόγου αλλά ο 'Αλλος της φιλοσοφίας, όπως ορίζεται σύμφωνα με την πλατύτερη έννοια της πολύπλοκης δομής του, αντί να ορίζεται μόνο με όρους ''παρουσίας".

Francois Laruelle




Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

14 Ερωτήσεις κ 1 κατάφαση για το Μη-Φιλοσοφικό


1.Το Μη-Φιλοσοφικό είναι ή όχι ένας επικαθορισμός του Πραγματικού μέσα στην σκέψη ώστε να εμποδιστεί η φιλοσοφικοποίηση της σκέψης άρα και η ιδεαλιστικοποίηση του Πραγματικού;
2. Το Μη-Φιλοσοφικό είναι ή όχι μία απόφαση, σχηματισμένη στο κενό που δημιουργεί η λειτουργία της φιλοσοφίας στην προσπάθεια της να υποτάξει το Πραγματικό;
3. Είναι το Μη-Φιλοσοφικό, συνεπώς, η κατεξοχήν αντίσταση της θεωρίας στον μεταφυσικό μετασχηματισμό της σε ένα όργανο απόκρυψης του Πραγματικού μέσω της καθολικής υπαγωγής στο Λόγο;
4.Υλισμός-ιδεαλισμός, θεωρία-πράξη, φιλοσοφία-επίστημη, παλιό-νέο, είναι-φαίνεσθαι, Λόγος-Βούληση(ρασιοναλισμός-βουλησιαρχία)..Εκφράζει ή όχι η αντίθεση τους, η σχέση τους, την πολεμική του Πραγματικού (για τον καθορισμό του ή την γνώση του);
5.Συνιστούν αυτά τα πολεμικά ζεύγη ή όχι απόδειξη ότι το απών κέντρο του ιδεολογικού πολέμου, του φιλοσοφικού πολέμου,είναι η κατάκτηση, η μεγαλύτερη δυνατή πρόσβαση ή η ονομασία του Ενός, του Πραγματικού;
6.Η γραμμή του μαχόμενου υλισμού είναι ή όχι ο αγώνας για την ενίσχυση του Μη-Φιλοσοφικού, για την συγκέντρωση όλων των θεωρητικών κατακτήσεων της ανθρώπινης γνώσης που υπηρετούν την προσέγγιση του Πραγματικού, του Ενός και όχι την θεωρητικοποίηση τους;

7. Είναι ή όχι ο κατεξοχήν αγώγιμος τόπος για το Μη-Φιλοσοφικό η πράξη, η πολιτική, η ταξική πάλη; Ή να το πούμε αλλιώς: Ποιός είναι ο τόπος που το Πραγματικό μπορεί να αποσχιστεί ριζικά απο τα δεσμά της φιλοσοφικής κυριαρχίας;
8. Ποιός παίρνει κάθε φορά-σε ποιά εποχή-εκείνη την απόφαση που καθίσταται φιλοσοφική ή Μη-Φιλοσοφική σε σχέση με το Πραγματικό;
9.Είναι ή όχι η Ιστορία ο τόπος συνάντησης-αντίθεσης-σύνθεσης-αποσύνθεσης των υποκειμένων που οργανώνουν την κοινωνική ζωή με βάση την υιοθέτηση ή την άρνηση της φιλοσοφικής απόφασης για το Ένα, το Πραγματικό;
10. Είναι ή όχι η πράξη ο μόνος τρόπος πρόσβασης στο Πραγματικό, ονομασίας του Πραγματικού;Είναι δυνατό ή όχι η πράξη να οδηγεί σε ένα πρόγραμμα κλωνοποίησης του Πραγματικού μέσα στη θεωρία;
11. H διαλεκτική της φύσης, του Ενός, του Πραγματικού είναι ή όχι εκτός της διαλεκτικής της σκέψης;
12. Την εξωτερικότητα της φύσης, του Πραγματικού είναι προς την σκέψη πρέπει να την μετράμε με όρους απόστασης της αντανάκλασης τους στην σκέψη; Η σκέψη είναι ο χώρος μετρήσιμων αντανακλάσεων του Πραγματικού ή γέννησης αντι-αντανακλάσεων στο Πραγματικό;
13. Άρα, η φιλοσοφική απόφαση είναι μια εικονοποίηση του Πραγματικού; Η ορατότητα του Είναι είναι εφικτή και αν όχι τότε η φιλοσοφία μέχρι σήμερα αποτελεί μια άπειρη φαινομενολογία ή όχι;
14. To τέλος της Τελικότητας, το τέλος της Ορατότητας, το τέλος της Φαινομενολογίας δεν επιτεύχθηκε με την Αποδόμηση.Μπορούσε να καταφέρει κάτι τέτοιο η Αποδόμηση χωρίς τον επικαθορισμό του Μη-Φιλοσοφικού(παρά το ότι το έτρεφε σε πολύ μεγάλο βαθμό);

και 1 κατάφαση:

Αυτό το πρόγραμμα μίας Μη-Φιλοσοφικής Αποδόμησης θα σηματοδοτούσε την γέννηση ενός υπερ-θεωρητικού Συμβάντος, την αποτύπωση ενός υλιστικού ίχνους στον σημερινό φιλοσοφικό πόλεμο που θα κλόνιζε τις προυποθέσεις του Μεταμοντέρνου και θα εκκένωνε τον υλισμό απο τις φιλοσοφικές αποφάσεις του.
Η αναζήτηση των Μη-Φιλοσοφικών στιγμών, χαραμάδων, ιχνών, σημείων-ρήξεων ή και χαράξεων προς αυτά, έργο το έργο , στοχαστή το στοχαστή όλης της φιλοσοφικής συνέχειας απο Πλάτωνα , Νίτσε έως Χάιντεγκερ και Ντεριντά, θα επιτύγχανε μια τέτοια συγκομιδή Μη-Φιλοσοφικής σκέψης, την ίδια ώρα που θα αποδείκνυε την μετατόπιση του έργου τους απο την ερμηνεία του Πραγματικού στην φιλοσοφική απόφαση για το Είναι του και το ανάποδο.Θα φανέρωνε το εκκρεμές της φιλοσοφικής απόπειρας που περνά απο την αναπαράσταση στην υποκατάσταση και πάλι το ίδιο του Πραγματικού.

σ.

6 σχόλια:

  1. Φίλε Godel, στο σκέλος 1 κατάφαση, 5 σειρά, μήπως εννοείς "αποφάνσεις" και όχι "αποφάσεις"; Επίσης, μήπως θα ήταν εφικτό να "σπάσεις" λίγο την τελευταία πρόταση (μεγάλη και πολύ πυκνή). Τέλος, γιατί και τα δύο ως παρατηρήσεις έχουν ulterior motive, μπορώ να αναδημοσιεύσω και αυτό το κείμενο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αντώνη, μπορείς να το αναδημοσιεύσεις. Είναι αλήθεια πως ετυμολογικά με βάση την μεταφραστική παράδοση πάει ΄΄αποφάνσεις΄΄, προσπαθώ να μεταφέρω εγγύτερα τον τρόπο που αποδίδει το decisions η μη-φιλοσοφική θεωρία , ακριβώς επειδή συνδέει το decision με την πρωταρχική -α πριορική κυριαρχία του φιλοσοφικού λόγου πάνω σε κάθε φαινόμενο. Η αλήθεια είναι ότι στην προσπάθεια να αποδώσω την βιαιότητα της Φιλοσοφίας, βιαιότητα που αποδεικνύει την θέληση της να παίξει το ρόλο του Αρχι-υποκειμένου, με βοήθησε η ανάλυση του Π.Κονδύλη στο αξεπέραστο έργο του ''ΙΣΧΥΣ Κ ΑΠΟΦΑΣΗ΄΄.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αναδημοσίευσα σήμερα και αυτό το κείμενο στο: http://radicaldesire.blogspot.com/2010/01/14.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ειλικρινά η συμβολή σου στην προσπάθεια που βγαίνει απο τα ΄΄ΣΥΜΒΑΝΤΑ΄΄ είναι μια χειρονομία φιλίας. Δες κάποια πράγματα που θα δημοσιεύσω σύντομα για το ΄΄Μεσσιανικό΄΄(μπορω να αναδημοσιεύσω απο το blog σου κάποια κείμενα από το Ντοσιέ:θρησκεία κ πολιτική);

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φυσικά. Τώρα που άρχισες να γράφεις δικά σου κείμενα, μου δίνεις νέα ώθηση, νέες ιδέες, νέες αφορμές. Σου το οφείλω να ανταποδώσω με όποιον τρόπο δύναμαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εννοώ από τότε που άρχισες να τα ανεβάζεις βέβαια, δεν γνωρίζω πόσο καιρό τα γράφεις :-) Αλλά είναι πολύτιμα κείμενα, πίστεψε με.

    ΑπάντησηΔιαγραφή