Πολιτική, 11: .60, .61

radicaldesire.blogspot.com

Μία δημοσίευση για τον Μάρξ που δεν ανήκει και δεν άνηκε ποτέ στην ακαδημία της φιλοσοφίας. Μία δημοσίευση για την Πολιτική, την θηριωδία της αλήθειας της,την μόνη αλήθεια που συμμετέχουμε όλοι. Ευχαριστώ τον Αντώνη για την άδεια αναδημοσίευσης,η δουλειά του radicaldesire.blogspot.com είναι σημείο αναφοράς για όσους επιθυμούν ριζικά, εφόδια για την θεωρία των ΄΄από τα κάτω΄΄.

60. Πολιτική
(Για τον Νικόλα Δευτερά)

Πόσο μεγάλο λάθος κάνουν οι φιλόσοφοι που ξεχνούν το μάθημα που πήρε ο Πλάτωνας από τον Διονύσιο, Τύραννο των Συρακουσών --όσοι νομίζουν πως η πολιτική είναι απλά μια προέκταση της φιλοσοφίας, ένα πεδίο εφαρμογής φιλοσοφικών αφαιρέσεων! Η πολιτική είναι ένα ζευγάρι ατσάλινα σαγόνια που κατασπαράσσουν φιλοσόφους για πρωϊνό. Από καθαρά φορμαλιστική άποψη, η πολιτική είναι ο χώρος του απόλυτα κακού, γιατί είναι ο χώρος όπου τα πάντα μιλούν με γλώσσα διχαλωτή, και όπου το κάθε τι μετατρέπεται στο αντίθετο του φαινομενικού εαυτού του. Μέσα όμως σ' αυτόν τον φριχτό χώρο, που ο ιδεαλισμός, ο ώριμος τουλάχιστον, τρέμει και απεχθάνεται, γεννιέται αυτό που δεν μπορεί να γεννήσει η φιλοσοφία: η αλήθεια.

Η πολιτική γεννάει την αλήθεια όπως γεννιέται το κάθε τι: περιβεβλημένη από αποκρουστική βλέννα, γεμάτη ακαθαρσίες, τυλιγμένη σε αίμα και σπλάχνα. Δεν είναι θέαμα για ευπρεπείς και μυγιάγγιχτους φιλοσόφους αυτό.


61. Η ενδέκατη θέση

"Οι φιλόσοφοι έχουν μέχρι τώρα ερμηνεύσει τον κόσμο με διάφορους τρόπους, το ζήτημα, όμως, είναι να τον αλλάξουμε".
K. Marx, Θέσεις για τον Φόυερμπαχ

Η συμβατική ανάγνωση της ενδέκατης θέσης για τον Φόυερμπαχ επικεντρώνεται αποκλειστικά σε αυτά που η γραμματική θα ονόμαζε ρήματα: "ερμηνεύσει"/"αλλάξουμε." Στα δύο αυτά ρήματα εντοπίζει, ως αναμενόμενο, ένα αντιπαραθετικό σχήμα: παθητικότητα/ενεργητικότητα. Όλα είναι ξεκάθαρα: Ο Μαρξισμός είναι η φιλοσοφία που δεν ερμηνεύει απλώς τον κόσμο αλλά τον αλλάζει.

Η συμβατική ανάγνωση της ενδέκατης θέσης για τον Φόυερμπαχ αγνοεί εντελώς αυτά τα οποία η γραμματική, αλλά και η φιλοσοφία, θα ονόμαζε υποκείμενα. Πόσα υποκείμενα έχει η πρόταση; Ένα. "Οι φιλόσοφοι." Ή μήπως δύο; Ποιό είναι το υποκείμενο του ρήματος "αλλάξουμε";

Η ερώτηση είναι πιο επικίνδυνη από ό,τι φαίνεται. Γιατί επισύρει άμεσα μια δεύτερη ερώτηση. Αν εννοήσουμε ότι το υποκείμενο του ρήματος "αλλάξουμε" είναι "εμείς, οι φιλόσοφοι", τότε τι έχει δώσει ξαφνικά στη φιλοσοφία την δύναμη να κάνει κάτι που κανείς φιλόσοφος δεν έκανε ποτέ πριν; Και μια τρίτη ερώτηση: Μιλάει όντως το υπόρρητο υποκείμενο του ρήματος ως φιλόσοφος; Και στο κατόπι, άλλες: Είναι η ενδέκατη θέση μια θέση που αφορά τη φιλοσοφία; Είναι η αλλαγή του κόσμου ένα καθήκον το οποίο η ενδέκατη θέση εμπιστεύεται στη φιλοσοφία; Ήταν ο Μαρξ των Θέσεων φιλόσοφος; Ή μήπως η όλη ανάγνωση πάσχει από την αδυναμία να δει, στο σημείο ακριβώς αυτό, το χάσμα που ανοίγεται επιτελεστικά ανάμεσα στην φιλοσοφία και την αντι-φιλοσοφία, τη μη- φιλοσοφία, τη σκέψη που, προκειμένου να αλλάξει τον κόσμο, πρέπει πρώτα να καταστρέψει τη φιλοσοφία, και πρώτα από όλα την ιδέα της ολότητας ως αρραγούς και ομοιογενούς πεδίου που εγκολπώνεται χωρίς υπόλειμμα από τον φιλοσοφικό λόγο;

Αξίζει να θυμηθούμε ότι ο Μαρξ έπαψε να είναι φιλόσοφος από τότε που έπαψε να είναι ένας ακόμα νέος εγελιανός. Εγκατέλειψε τη φιλοσοφία: για την ιστοριογραφία, για τα καθήκοντα της πολιτικής οργάνωσης της Διεθνούς Ένωσης Εργατών, για την πολιτική οικονομία. Η ενδέκατη θέση δεν είναι μια θέση την οποία απευθύνει στη φιλοσοφία η φιλοσοφία, μια θέση που εκπορεύεται από το υποσύνολο "Χ σχολή φιλοσοφίας" στο σύνολο "φιλοσοφία". Δεν είναι μια θέση που επικαλείται μια κάποια υπερβατική δυνατότητα της φιλοσοφίας να είναι, ως δια μαγείας, κάτι άλλο από φιλοσοφία. Είναι μια θέση που προϋποθέτει (και ταυτόχρονα καλεί για) το τέλος της φιλοσοφίας. Είναι μια θέση που επικαλείται, σκανδαλωδώς, μια θέση εκτός του συνόλου "φιλοσοφία" ή μια θέση που ανατέμνει το σύνολο αυτό.

Και το υποκείμενο που την διακηρύττει είναι σκοτεινό. Γιατί η θέση έντεκα (αν όχι φιλόσοφοι, τι;) δεν έχει θέση, δεν βρίσκει θέση στο πεδίο το οποίο ονομάζεται "φιλοσοφία". Η ενδέκατη θέση έρχεται από ένα σημείο χωρίς ταυτοποιήσιμη θέση μέσα στη φιλοσοφία, αλλά και χωρίς θέση σε αυτόν ή εκείνον τον ταυτοποιήσιμο χώρο εκτός φιλοσοφίας (ανθρωπολογία, θεολογία, κοινωνιολογία, ψυχολογία...). Αλήθεια, πού ακριβώς, μέσα στα πλαίσια της θεσμικής κατάτμησης των επιστημονικών πειθαρχιών, ανήκει ο "Μαρξισμός"; Ποιου συνόλου είναι υποσύνολο;

Η ενδέκατη θέση δεν είναι ένα ακόμα φιλοσόφημα, τροφή για τα αδηφάγα σαγόνια του πολιτικού Πραγματικού. Είναι η ίδια μια έκφανση της βίας που ασκεί το πολιτικό Πραγματικό στη φιλοσοφία.