ΑΛΑΙΝ ΜΠΑΝΤΙΟΥ, ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ

(...) Όπως όλοι γνωρίζετε πολύ καλά, το θεμελιώδες πρόβλημα είναι απο την μία μεριά, να διακρίνεις το Είναι ως τέτοιο,το Είναι ως Είναι, και απο την άλλη μεριά, την ύπαρξη,ως μια κατηγορία που ακριβώς δεν ανάγεται σε αυτήν του Είναι. Αυτή είναι η καρδιά του θέματος. Αυτή η διαφορά ανάμεσα στο Είναι και την ύπαρξη είναι συχνά το αποτέλεσμα μιας μελέτης ενός ειδικού τύπου του Είναι. Αυτή είναι και η περίπτωση με τον Χάιντεγκερ με την διάκριση ανάμεσα σε Είναι και Χρόνο. Αν λάβουμε υποψην το ετυμολογικό πλαίσιο, μπορούμε να δούμε πως η ''ύπαρξη'', που εξαρτάται απο το Είναι,είναι μια τοπολογική έννοια. Σημαίνει το να είσαι εδώ, το να είσαι μέσα στο κόσμο.Και στην πραγματικότητα, επίσης θα προτείνω να καθορίσουμε την πολύ γενική έννοια «της ύπαρξης» από την αναγκαιότητα του σκέπτεσθαι της θέσης, ή του κόσμου, όλων όσων είναι. Και αυτή η θέση δεν ανάγεται απο το Είναι ως τέτοιο.

Όμως ξεκάθαρα, για τον Χάιντεγκερ, το Είναι και τελικά η ύπαρξη, είναι ένα όνομα για το ανθρώπινο όν, για την ιστορική μοίρα του σκέπτεσθαι, για την κρίσιμη και δημιουργική εμπειρία του γίγνεσθαι του ίδιου του Είναι. Θα προτείνω μια έννοια του εδώ-Είναι και της ύπαρξης δίχως καμία αναφορά σε κάτι όπως η συνείδηση,η εμπειρία ή το ανθρώπινο ον. Θα κατασκευάσω ενώπιον σας μια καθαρά σχεσιακή έννοια της μικρής απόστασης μεταξύ μιας πολλαπλότητας και της ίδιας της πολλαπλότητας εδώ, στη θέση της, εντός ενός κόσμου.

Το Πράγμα είναι: das Ding ίσως das Ur-ding. Που σημαίνει πως είναι αυτή η μορφή που υπάρχει σίγουρα μετά την αδιαφορία του Μηδενός, αλλά επίσης και πριν την ποιοτική διαφορά του αντικειμένου. Πρέπει να τυποποιήσουμε την έννοια του ΄΄πράγματος΄΄ανάμεσα, απο την μία , στην απόλυτη προτεραιότητα του μηδενός,και από την άλλη, στην πολυπλοκότητα των αντικειμένων. Ένα πράγμα είναι πάντα η προ-αντικειμενική βάση της αντικειμενικότητας. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ένα πράγμα δεν είναι τίποτα εκτός από μια πολλαπλότητα. Όχι μια πολλαπλότητα των αντικειμένων, όχι ένα σύστημα των ιδιοτήτων, ένα δίκτυο των διαφορών, αλλά μια πολλαπλότητα των πολλαπλοτήτων,και μια πολλαπλότητα των πολλαπλοτήτων των πολλαπλοτήτων.(...)

απόσπασμα απο τον ιστότοπο www.lacan.com