Για τον Τζορντάνο Μπρούνο

σαν σήμερα 17 Φεβρουαρίου 1600, θανατώθηκε μέσα στη πυρά της Ιεράς Εξέτασης...

Ι.

Το κέντρο εκτόξευσες στο άπειρο , μέσα στις μουχλιασμένες στιγμές των κελιών, μέσα στις ατέλειωτες αστραπές των σκέψεων, το κέντρο δεν είναι ο άνθρωπος , το κέντρο είναι η ύλη, είναι το σύμπαν μας είπες και σε διαμέλισαν οι γλώσσες της φωτιάς των Ιερατείων και σε εξαφάνισαν για αιώνες τα τέρατα της επιφάνειας του κόσμου, τώρα στέκεσαι βλοσυρός και θλιμένος για τον αγώνα που δεν δώσαμε ακόμα.

Το κέντρο εκτόξευσες και απείλησες τον Θεό τους, απείλησες την Γή τους, απείλησες τον Φιλόσοφο τους, τράβηξες πρώτος την μάχαιρα της αλήθειας και έγινες τρόμος , ουρανός που κάλυψες τον μικρό θόλο του πλανήτη.

Το κέντρο εκτόξευσες και τώρα πια κοιτάζουμε το σύμπαν τις νύχτες και δεν το φοβόμαστε , κοιτάζουμε τις διαδρομές και τις τροχιές και σκεφτόμαστε πως θα ήταν να ιδρύαμε και εκεί πολιτείες, το κέντρο εκτόξευσες και βρήκαμε φως στο σκοτάδι,σαστισμένοι απο τους άπειρους και αόρατους κόσμους σου.

Σύντροφε Μπρούνο δεν σε ξεχνάμε

ΙΙ

Το βράδυ άργα, στο παιδί που θα περάσει απο το σκοτεινό σημείο που στέκεσαι απειλητικός , θα του μιλήσουμε εμείς για την ιστορία σου, η ύλη δεν θα πάψει ποτέ..την σημασία αυτή θα του πούμε ότι την είπες κόσμο, ένα κόσμο και κόσμο άπειρο.Το Βράδυ αργά στο παιδί που θα περάσει απο το σκοτεινό σημείο που στέκεσαι απειλητικός θα του πούμε εμείς ότι κοιτάζεις τους εχθρούς μας, και μας καλείς να συνεχίσουμε τον πόλεμο στα Ιερατεία του δικού μας αιώνα.

Σύντροφε Μπρούνο το δέντρο της γνώσης μετράει πάνω του τα κλαδιά του απείρου, το φως της φωτιάς είναι ο ανθός τους.

σ.