1. Η φιλοσοφική απόδοση του Σταλινισμού αδυνατεί να διαφυγεί της ιδεαλιστικής πρακτικής του Θεωρητικού Λόγου , όπου η εξουσία είναι ουσιαστικά μία Ανώτερη Θεία υπόσταση εκ της οποίας εκπορεύεται η δύναμη καθυπόταξης των κατώτερων όντων όπως ο λαός, οι εργαζόμενοι κτλ. Η φιλοσοφία αφαιρετικοποιεί το συγκεκριμένο που έχει παράξει η ιστορική συγκυρία και αρνείται να αναγνωρίσει πως στην ΕΣΣΔ της περιόδου Στάλιν αυτός που έχει την εξουσία δεν είναι παρά μόνο ο εργαζόμενος λαός που ως πολιτικό σώμα αναγνωρίζει την ιστορικότητα του στην σωματικότητα του Κόμματος και όχι του προσώπου -Ηγέτη. Σωστά ο Ζίζεκ μιλά για μία εκπλήρωση που λαμβάνει χώρα μέσω της αναγκαίας ενσάρκωσης του Λαού , όχι μιλώντας θεολογικά, αλλά πολιτικά και ιδεολογικά μέσα στην φόρμα-Ηγέτης ή στην φόρμα-Κόμμα. Όμως εδώ πρέπει να μελετήσουμε προσεκτικά την αστική μυθολογία της αιώνιας παρουσίας του Ατόμου-Ηγέτη, το πως αυτή η μυθολογία προσπάθησε και προσπαθεί να αποδώσει στις ηγετικές μορφές του κομμουνιστικού κινήματος του 20ου αιώνα, χαρακτηριστικά απο την δική της Ναπολεόντεια αντίληψη για την εξέλιξη της ιστορίας και των κοινωνικών αγώνων.
Το σώμα του λαού δεν είναι αόρατο, δεν είναι άπιαστο, δεν είναι ιδεατό, αυτό επιβεβαιώνει η Σταλινική περίοδος, το Πραγματικό είναι η απόλυτη συγκεκριμενοποίηση της υλικής ύπαρξης, ο λαός είναι η ύλη, πάντα εδώ, πάντα μπροστά στα μάτια όλων. Το λάθος αυτής της αντίληψης δεν βρίσκεται στο γιατί τόλμησε στο να αποδώσει την σωματικότητα του λαού σε κάθε επίπεδο της ιδεολογικής -πολιτικής ζωής, δεν λάθεψε ο Σταλινικός βολονταρισμός στο ότι αποπειράθηκε να φορμαλιστικοποιήσει την υποκειμενικότητα αλλά στο ότι προσπάθησε να την εμφανίσει αμετάβλητη και για αυτό νεκρή. Όμως οι εικόνες της εξουσίας τρομάζουν όταν δείχνουν τόσο τέλειες όσο ο θάνατος ,και αυτό δεν μπόρεσε να το αποφύγει η Σταλινική αισθητική.
2. Το κενό πριν το υποκείμενο είναι το πάντα αδύνατο -που ακόμα -δεν είναι. Να αφήσουμε την οθόνη κενή , για ποιό λόγο όμως; Το ζήτημα της πολιτικής και της σκέψης που κατευθύνεται στην πολιτική είναι το αδύνατο να συμβεί, να είναι. Το πρωτόγονο κενό είναι πάντα εδώ αλλά αυτό ακριβώς προσπαθεί να αντιμετωπίσει η πολιτική, να το υπερχειλίσει όχι να το καλύψει, να το ξεπεράσει, να αποδείξει το περιεχόμενο πως δεν μπορούσε να μην δημιουργήσει μία νέα δύναμη, μία νέα παρουσία. Να κάτι ακόμα που δεν σεβάστηκε ο λεγόμενος Σταλινισμός, το σεβασμό του κενού, την ενατένιση των πραγμάτων, την αποδοχή των δεδομένων ιδιοτήτων, την αναμονή της καθαρής έλευσης ενός Άλλου Λαού. Η Σταλινική πρακτική αποτελεί μια ανεπανάληπτη απόπειρα ενός κονστρουκτιβισμού πάνω στην ανθρώπινη κλίμακα, μία πολεμική απέναντι στο επερχόμενο και μία σπουδή πάνω στο παραγόμενο. Η ιδεαλιστική και σπιριτσουαλιστική ιδεοληψία που κατατάσει την ποιότητα μακριά απο το ένα και ταυτίζει την ποσότητα με το άλλο, είναι απόδειξη της κλασσικής φιλοσοφικής μεθόδου ανάλυσης μη-φιλοσοφικών πραγματικοτήτων. Η πολιτική δεν σημαίνει ότι δεν θα ασκηθεί στο όνομα του να μην καταλήξει σε μία νέα εξουσία, το Πραγματικό δεν σημαίνει ότι δεν θα ξεδιπλωθεί στο όνομα μην οδηγήσει στο επίγειο Κακό, η νέα φόρμα δεν γίνεται να μην επινοηθεί στο όνομα του να μην διαταράξουμε την καθαρότητα και την απροσδιοριστία του κενού.
3. Η γενική βούληση του λαού δεν είναι μία γραμμική πορεία εμφάνισης των διεκδικήσεων της επαναφοράς στον Χαμένο Παράδεισο της Μιλτώνειας γραφής. Το Πραγματικό και το συμβολικό αυτής της γενικής βούλησης είναι μία αντιφατική παραγωγή μέσα στις ιστορικές καταστάσεις των συγκρούσεων , η επίκληση να εξαφανιστούν οι μιαρές διαστρεβλώσεις αυτής της γενικής βούλησης δεν σημαίνει πάντα ότι εξοπλίζουν το μέλλον με λιγότερα λάθη. Η ανάληψη της εύθύνης ενάντια στο κενό κάθε εποχής απαιτεί βίαιες εφαρμογές ενός σχεδιασμού απομυθοποίησης του υποκειμένου και κατασκευής του εκ του μηδενός. Ο Ζίζεκ δεν έχει καταλήξει ακόμα στο ότι η υποταγή στο αυθόρμητο αντιμετωπίζεται μόνο με την επινόηση και την κατασκευή αλλα και την επιβολή μίας φόρμας επι του κενού, μίας καινοτομίας, μίας σωματικότητας που δεν υπήρξε ποτέ πριν την δεδομένη συγκυρία. Πρέπει απο την προτροπή αφήστε την οθόνη κενή! να πάμε στο μην αφήσετε τίποτα κενό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου