tag:blogger.com,1999:blog-2081804122800733421.post4053745231820397757..comments2011-07-13T14:20:23.128-07:00Comments on ΣΥΜΒΑΝΤΑ: ΘΕΣΕΙΣ ΕΚΤΟΣ ΣΚΟΤΟΥΣ (αποδομήσεις στον Μ.Χάιντεγκερ)Godelhttp://www.blogger.com/profile/17468392676847828098noreply@blogger.comBlogger11125tag:blogger.com,1999:blog-2081804122800733421.post-18401253595253565762011-07-13T14:20:23.128-07:002011-07-13T14:20:23.128-07:00Εντελώς ετεροχρονισμένο σχόλιο για την εξαίρετη αν...Εντελώς ετεροχρονισμένο σχόλιο για την εξαίρετη ανάρτηση σου. Μία παρατήρηση μόνον όσον αφορά την μεταμαρξιστική διεισδητικότητα του Καστοριάδη:<br /><br />Έχεις δίκιο να επισημαίνεις πως "η φιλοσοφική παράδοση, αναζητά ένα τρόπο να αποδώσει με το Λόγο της αυτό το Ένα,να το αποκρύψει, να το μετωνομάσει". Αυτό βεβαίως εγώ δεν το θεωρώ κανόνα αλλά τάση της φιλοσοφικής λογοκρατίας που θέτει ως κυρίαρχο όργανο τον λόγο.<br /><br />Δεν συμβαίνει ας πούμε στη παράδοση εν γένει. (ασυνείδητη, μή βιολογική,μή έλλογη.) Είναι άλλο πράγμα τί μεταφέρει η κληρονομημένη φιλοσοφία και άλλο τι γνωρίζουμε implicitly, συναισθηματικά και κυτταρικά χωρίς να μπορούμε να το ανακαλέσουμε.<br /><br />Όντως ο υλισμός του επαναστατικού υλισμού άνοιξε το φιλοσοφικό δρόμο προς μία πρόσβαση στο Πραγματικό αλλά αυτό έγινε μέχρι ενός σημείου. Έρχεται κάποια στιγμή στην εξέλιξη της συνείδησης, κατά την οποία η ίδια η συνειδησιακή διαλεκτική αυτοσυνειδητοποιείται όχι μόνον απέναντι στην φύση αλλά απέναντι στα αίτια της. Από την στιγμή της συνειδητοποίησης της αυτοπαγίδευσης κι έπειτα η συνείδηση ξεκινά μία πολύπλοκη διαδικασία αυτονόμησης που ποτέ δεν υποψιάστηκε ο Μαρξ. Συνεπώς ο ανακαθορισμός της συνείδησης μέσω της απλής δράσης δεν μπορεί να οδηγήσει παρά σε μία ακόμη αναδίπλωση.<br /><br />Για αυτό και ο Καστοριάδης έβαλε στο πλαίσιο της φιλοσοφικής κουβέντας το φαντασιακό, που αναφέρεται ακριβώς στην φαντασία ως δημιουργική ικανότητα και κατεξοχήν δύναμη της συνείδησης να επινοεί μορφές που συνιστούν το αέναα νέο, την αλλοίωση της πραγματικότητας και την αναδυόμενη ετερότητα. Το Πραγματικό είναι το αδιαίρετο δίπολο δημιουργικής συνείδησης και παθητικής αυτοθέασης ... με ποσοστό αυτεπίγνωσης...όσο και το συμβάν.<br /><br />Το Ένα ως ακίνητο, ασχημάτιστο και ανώλεθρο που αναφέρεις είναι απλά απρόφερτο και άρα ανύπαρκτο έως του σημείου ιχνηλατήσεως του επόμενου πυρ του εξώτερου... από το οποίο όμως το σύγχρονο Ένα ως το προαναφερθέν δίπολο, αντλεί μέσω του φαντασιακού του τις δυνάμεις αυτομετασχηματισμού του και αύξησης του...(μεγαλώνει δεν μεγαλώνει ο "κόσμος" και η αυτοσυνείδηση του;)<br /><br />Έτσι το βλέπω at least εγώ μετα-καστοριαδικά.<br />Τέλος πάντων, ξέφυγα λίγο σε μέγεθος.<br />Και πάλι συγχαρητήρια...Κ.Δhttps://www.blogger.com/profile/16570403645006398635noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2081804122800733421.post-40642545784879445562010-01-29T02:32:40.685-08:002010-01-29T02:32:40.685-08:00Το έχω αγοράσει, το κοίταζα λιγάκι προχθές.Το έχω αγοράσει, το κοίταζα λιγάκι προχθές.Αντωνηςhttps://www.blogger.com/profile/05403240713076869920noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2081804122800733421.post-85555476028309278062010-01-29T02:07:00.928-08:002010-01-29T02:07:00.928-08:00Νομίζω πως ναι ανν και δεν είμαι σίγουρος Αντώνη. ...Νομίζω πως ναι ανν και δεν είμαι σίγουρος Αντώνη. Ψάξε πάντως το The Mathematics of Novelty του Sam Gillespie απο τις εκδόσεις re.press μπορείς και να το κατεβάσεις, είναι πολύ βοηθητικό βιβλίο.Godelhttps://www.blogger.com/profile/17468392676847828098noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2081804122800733421.post-26091965409571177112010-01-28T15:00:52.781-08:002010-01-28T15:00:52.781-08:00Ωραία κουβέντα. Να πω ότι άρχισα να ανεβάζω ένα χρ...Ωραία κουβέντα. Να πω ότι άρχισα να ανεβάζω ένα χρήσιμο εισαγωγικό κείμενο σχετικά (του Hallward). Αναρωτιέμαι κατά πόσο είναι εφικτή η εμπεριστατωμένη κατανόηση του Ενός, του δύο και της πολλαπλότητας στον Badiou χωρίς την κατανόηση των μαθηματικών βάσεων της οντολογίας του. Το λέω γιατί ήμουν παραδοσιακά σκράπας στα μαθηματικά και πιέζομαι πολύ από την αίσθηση ότι πρέπει να φτάσω σε μεγάλο βάθος με την θεωρία αριθμών και υποσυνόλων που ελλοχεύει ήδη στο Θεωρία του Υποκειμένου. <br /><br />Υπάρχουν reading tips εκτός της εισαγωγής του Gillespie νομίζω στο Η Έννοια του Μοντέλου;Αντωνηςhttps://www.blogger.com/profile/05403240713076869920noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2081804122800733421.post-90643013376634034512010-01-28T07:15:49.058-08:002010-01-28T07:15:49.058-08:00Με κάλυψες ήδη από την πρώτη παράγραφο.
Νομίζω...μ...Με κάλυψες ήδη από την πρώτη παράγραφο.<br />Νομίζω...μιλούμε την ίδια γλώσσα...ή μπορεί να ψάχνουμε την ίδια γλώσσα.<br />Θα επανέλθω.Στο ίδιο θέμα. Με ερωτήματα.<br />Ευχαριστώ για την εκτενή απάντηση.Disdaimonahttps://www.blogger.com/profile/01794024518017574466noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2081804122800733421.post-49937606775104824852010-01-28T07:00:27.021-08:002010-01-28T07:00:27.021-08:00προς Disdaimona
Το Ένα,ή το Πραγματικό ή η ύλη, δ...προς Disdaimona<br /><br />Το Ένα,ή το Πραγματικό ή η ύλη, διαφεύγει απο την φιλοσοφήσιμη πολλαπλότητα που ούτως ή άλλως είναι αυτή η μορφή που παίρνει ο κόσμος μέσα απο την προσέγγιση της σκέψης μας. Δεν μιλάμε ποτέ για ένα φαινόμενο, για ένα γεγονός, για ένα αντικείμενο, για ένα συμβάν, ακριβώς γιατί ο πολλαπλός αριθμός είναι το αυταπόδεικτο της εξέλιξης της ζωής. Όμως η κατονομασία ΄΄Ένα΄΄ είναι στην αριθμητική της προσέγγιση μία απόπειρα να δώσουμε μια θεμελιώδη ρήξη ανάμεσα στο τι Είναι και στο τι Είναι-αυτό που δημιουργεί κάτι. <br /><br />Νομίζω ότι εκεί, παρα το ότι αναγκαστικά πηγαίνουμε προς τις θεωρίες περί της αρχής, της πρώτης αιτίας ή κινδυνεύουμε να αναλύουμε αυτο που οι θρησκείες λένε Θεό, στο ζήτημα της αιώνιας κίνησης που για να διχαστεί και να πολλαπλασιαστεί υπάρχει ως το πάντα μετασχηματισμένο, μπορούμε να μιλάμε για το Ένα και όχι για το Δύο. Δεν μπορεί να μην δούμε ότι σε αυτή την ανάλυση που θέλει να αποδράσει απο την θεώρηση του πολλαπλού βρίσκεται η ανάγκη για την πραγματική γνώση, για την πρόσβαση στην αλήθεια. Και μία τέτοια ανάλυση δεν μπορεί παρά να αναζητά το Ένα για να αποδείξει κάθε φορά τις δυνατότητες της να υπερβαίνει τον κόσμο των φαινομένων και να πηγαίνει προς τον κόσμο των αιτιών,των θεμελίων, των ιδεών. Εκεί, σε αυτό το πέρασμα αντικρύζεται η αλήθεια πως για κάθε εξέλιξη υπάρχει μια κύρια αιτία, ένας καθορισμός-επικαθορισμός(άσχετα απο το με ποιο τρόπο συγκροτείται αυτός ο επικαθορισμός). <br /><br />Να μας προβληματίσει πως όλη η φιλοσοφική παράδοση, αναζητά ένα τρόπο να αποδώσει με το Λόγο της αυτό το Ένα,να το αποκρύψει, να το μετωνομάσει. Μόνο ο υλισμός του επαναστ.μαρξισμού έδειξε τον εγγύτερο δρόμο προς μια πρόσβαση στο Πραγματικό, με την θεωρία του για την πράξη(κοινωνική πράξη-πολιτική πράξη-θεωρητική πράξη) να είναι ο μόνος τρόπος γνώσης του Ενός αλλά και συμμετοχής σε αυτό (και όχι ενατένισης του).<br /><br />Απο εκεί και πέρα χρειάζονται πολλές εργασίες και πολλές πράξεις στις νέες συνθήκες που αναπτύσσεται η θεωρία, που να τροφοδοτούν μια σκέψη της πράξης και μία πράξη της σκέψης..για να λέμε ότι γίνεται πάλι κυρίαρχο το πρόβλημα του Ενός. Ο Μπαντιού λέει ότι το πάθος για το Ένα καθόρισε τον αιώνα που έφυγε, και δεν είναι τυχαίο ότι ξαναπροτείνει την Ιδέα, Ιδέα Ενός οράματος , μίας επιλογής προς την πορεία του κόσμου μες στον 21ο αιώνα. <br /><br />Χωρίς την επιμονή στο Ένα, δεν μπορούμε να αντιστρέψουμε το λόγο για τον οποίο σκεφτόμαστε απο λόγο σχολιαστικό σε λόγο προσανατολιστικό ,σκέψη προς κάτι, που με οδηγεί κάπου, που θέλει να με φτάσει σαν ανθρώπινη κατάσταση σε Ένα-Άλλο, που στην πραγματικότητα είναι και η απώλεια του ανθρώπου..''να γίνουμε ένα΄΄-να γίνουμε μία και μοναδική κοινότητα''Godelhttps://www.blogger.com/profile/17468392676847828098noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2081804122800733421.post-76810387524060709342010-01-27T12:58:54.464-08:002010-01-27T12:58:54.464-08:00Godel,εξαιρετικό κείμενο...θέλει ανάλυση ωρών.
Ξερ...Godel,εξαιρετικό κείμενο...θέλει ανάλυση ωρών.<br />Ξερεις ο καθένας κάνει διαφορετικές<br />"αναγνώσεις",γι αυτό θέλω να κάνω μια διευκρινιστική ερώτηση για αρχή.<br />"αυτό που... πράττει, υπάρχει μέσα στους συμβαντικούς λόγους, είναι μια άπειρη ακολουθία συμβάντων-κόσμων και παράλληλα ο τόπος τους και ο χρόνος τους...που... επιβάλει στην θεωρία την υποταγή της στην συμβαντική πράξη για να πάψει να το εκφέρει σαν γυμνό Λόγο...γιατί το ονομάζεις Ενα;Disdaimonahttps://www.blogger.com/profile/01794024518017574466noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2081804122800733421.post-75046234840404947392010-01-27T04:21:55.044-08:002010-01-27T04:21:55.044-08:00οκ. έγινε.οκ. έγινε.Godelhttps://www.blogger.com/profile/17468392676847828098noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2081804122800733421.post-36509265703145243102010-01-27T02:16:27.054-08:002010-01-27T02:16:27.054-08:00Και το "Όντος" βέβαια μετά με "ο&qu...Και το "Όντος" βέβαια μετά με "ο" και όχι "ω". Γενικά, έχω κάνει κάποιες διορθώσεις στην εκδοχή που ανέβασα (αποκατάσταση τόνων κυρίως και spacing και κανα-δυο ακόμα ορθογραφικά, και τα "κ" σου έγιναν "και."<br /><br />Αν θες να αποφύγεις τον κόπο, μπορείς να κάνεις copy-paste όπως το ανέβασα.Αντωνηςhttps://www.blogger.com/profile/05403240713076869920noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2081804122800733421.post-39813455169307348222010-01-27T02:05:10.094-08:002010-01-27T02:05:10.094-08:00΄Σωστή παρατήρηση, το διόρθωσα ήδη, στη φράση αφαι...΄Σωστή παρατήρηση, το διόρθωσα ήδη, στη φράση αφαιρείς το ΄΄ισότιμες κ άνισες΄΄. Οι επισημάνσεις είναι αναγκαίες για την διόρθωση πυκνών κειμένων και για την αυστηρότητα του νοήματος. Ευχαριστώ.Godelhttps://www.blogger.com/profile/17468392676847828098noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2081804122800733421.post-30800114129413519812010-01-26T23:01:27.119-08:002010-01-26T23:01:27.119-08:00Σ., το αναδημοσίευσα ήδη. Δες σε παρακαλώ κανά την...Σ., το αναδημοσίευσα ήδη. Δες σε παρακαλώ κανά την εξής φράση σου, γιατί δεν μου βγαίνει συνταντικό νόημα, και πες μου: "Έτσι απέδιδαν το Πραγματικό σαν ένα τόπο αντικειμένων που οι ισότιμες ή άνισες σχέσεις τους και η αριθμητική που γεννάνε να αποδεικνύει δήθεν την οντολογική επικράτηση του συνθετικού Όντως."Αντωνηςhttps://www.blogger.com/profile/05403240713076869920noreply@blogger.com